Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
subordynacja — ż I, DCMs. subordynacjacji, blm «podporządkowanie się wymogom dyscypliny służbowej; karność» Żołnierska subordynacja. Subordynacja wobec przełożonych. Nauczyć się, przestrzegać subordynacji. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
субординация — начиная с 1705 г., военный термин; см. Христиани 21. Через польск. subordynacja из лат. subordinātiō … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
mores — m IV, D. u, Ms. moressie, blm przestarz. «zdyscyplinowane zachowanie się; posłuszeństwo, karność, rygor, subordynacja» dziś tylko we fraz. Nauczyć kogoś moresu «zmusić kogoś do karności, do posłuszeństwa, często w pogróżce; zagrozić jakimiś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w … Słownik języka polskiego
субординація — (327) < пол. subordynacja дисципліна; [MО,VI] … Толковый украинский словарь
